بی تو

بی تو قامت نحیف شب بوها ،حتی زیر بارن می شکند.

بی تو هیچ رودی فکر دریا شدن نیست.

بی تو پرستو های عاشق بی آشیان می شوند.

دلم تنگ شده !دلم تنگ شده!برای آن همه مهر وصفایت

چشمانم گریانند برای با تو بودن

دستانم پروانه ای را می خواهد که هرگز پریدن را از یاد نبرد وروحم شوق پرواز دارد.

همراه بادبادکی که از کوچه های کودکی از میان انگشتانم رها شد

وبه آسمان ها رفت تا همبازیه فرشته ها شود.

کاش می آمدی ...کاشمی آمدی ای مونس لحظه های تنهایی

چشمان تو ترانه های بهاری است ... ونگاهت فصل ناب دوست داشتن

گناه من چیست ؟گناه من دوست داشتن است،عشق ورزیدن است،ودرآخر درست عاشق شدن است!!

سجاده های سرنوشت گم شده است،ودست تقدیر مرا به سوی تو امید و آرزویم می گشاند.

نمی خواهم بی تو باشم ...

که با تو بهارم...،بی تو شوره زارم.